bu neyin kavgası
zeytin ağaçlarının dallarımı kırıldı yoksa
bu neyin hırsı
gözlerini kan mı bürüdü yoksa
bu neyin gırgırı
yerde yere vuran ahım yetmedi mi daha
senin şövalye dediğin masallarda olur
gerçekler acının rengidir
azıcık zoru gördü mü!
kaçmaz şövalye dediğin
bir şövalyedir tutturmuş gidiyorsunuz
iki süslü söze bir palavraya karnımız tok bizim
alın sizin olsun sahte şövalyeniz
eğer beklediysem
arkamı dönüp bakdıysam
senin yanımda olmadığındandır
şimdilerde suskunluğumun intiharı
sensizliğin seherinde....
Kayıt Tarihi : 14.3.2018 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kendini şövalye zanneden adama..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!