Bir sor neler var sen gideli içimde V

üstüme parlıyor sebep diye bakan gözler
sebebini biliyorum ve kabullenemiyorum
bu akışın önüne engel koyamıyor sözler
elimde değil ne yapayım direnemiyorum

sen gideli an dizer oldum ipliklere sıralı
yassı ve kalın kazınıyor günler duvarıma
soluksuz an'dan yokluğun kalıyor payıma
yanar gözlerimde ki o derin ateş, harlı

çabuk alışıyor insan her durumuna hayatın
kabul etmesen de çöküyor üstüne şartlar
zamanla hep sonbaharı yaşıyor umutların
umutla beraber genç hayallerin de bayatlar

bu kadar kolay mıydı acılar diyorum sonra
kaçışsız korkulara ne gerekmiş acıdan meğer
yol olmuş eşiği aşına aşına küçük adımlara
patlasın artık varlığın sert tokadı varsa eğer

insanız be kardeşim neden üstüme geliyorsun
bu son isyanım değildir bunu sen de biliyorsun
ben değil sensin ip karşısında el pençe duran
şimdi bu halinle düşe dalıp isyanı kötü sanan

ne yaşamaktan anlarım nefes almak dışında
kışına da inanamam bu gençliğin baharına da
kesik soluğum ses olur söze dönerse bu gece
eceli çağırır bana dudaklarımdaki o iki hece