Dost olan dostuna kasten kıyar mı?
Bu nasıl dostluktur? Bir sor kendine!
İnce hesaplarla hiçe sayar mı?
Bu nasıl hesaptır? Bir sor kendine!
Hani, dostluklarda çıkar olmazdı?
Hani, gerçek dostun yeri dolmazdı?
Hani, yürekteki dost hiç solmazdı?
Bu nasıl yürektir? Bir sor kendine!
Asaleti olan kusura kalmaz.
Dostluktan dem vurup, karayı çalmaz.
Kahpeliği asla midesi almaz!
Bu nasıl midedir? Bir sor kendine!
Çamur atmak için harcı kararsın...
Söylesene dostum, neye yararsın?
Hatanı görmeyip, hata ararsın...
Bu nasıl hatadır? Bir sor kendine!
Dostluk denilince sular durmalı...
Tüm güzellikleri içten vurmalı...
Bütün gönüllere köprü kurmalı! ...
Bu nasıl köprüdür? Bir sor kendine!
21.01.2007
Abbas YURT
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 23:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dostluklar; arkadaşlıklar gibi basit değildir. Bir kere bir insana dost kapısını açtınmı yani dostum dedinmi, onu hatasıyla sevabıyla olduğu gibi kabul etmen gerekir. İyi günde olduğu gibi kötü günde de, dostun sana karşı hata bile yapsa yanında olman gerekir. Çünkü dost kapısı çok ağırdır. Kaldırmıyacaksan girme içeri. Dostluklar basit çıkarla üzerine kurulmaz ve bir kalmeden de silinip atılamaz. Bu şiirimi bibirine dost kapısını açıp, sonra sudan sebeplerle bu dostluğu silip atanlara ithaf ediyorum.
dost dedim gönül kapılarımı açtım...
nerden bilebilebilirdim ki o yalnızca beni değil kendini ayaklar altına aldı m çakıcı rıyakar ınsanlardan nasıl uzak durulur sevgiyle kalın...
TÜM YORUMLAR (18)