Kalabalık yalnızlıklarla dolu etrafım.
Boş bir kağıt gibi hayat.
Kalemin dokunuşuna hasretken, değdiğinde kanar bütün isyanları sayfalar.
Kitaplar dolusu cümlelerden, kendine yakışanı giyinip dikiliyor karşıma zaman.
Ve her saniyenin ucunu sivriltip saplıyor seni umutlarıma.
Hüzünlerden örülme sevinçlerden sıyırıp atıyorum aşkı.
Hani baş ucundaki bayramlıklara sarılıp uyuyan çocuklar olur ya,
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta