Hazan nedir bilmez, merhametiz gençliğim,
Sonuna dek sürecek sandığım deli kuvvetim,
Na’ra atınca aslan kükremesini andıran sesim,
Neredesiniz.........
Bakınca Necla’mın parmaklarını hatırladığım saçım,
Aynalardan bile kıskandığım derin çakır bakışlarım,
Gazal gibi ince, bir mermi gibi kuvvetli parmaklarım,
Neredesiniz........
Senin için kurulan saatin kaçta çalacağını bilmeden,
Kolay değildir dolu bir hayatın son çeyreğine girmen,
Çevrendekiler birer birer bu sahneden ayrılırken,
Ürkek bir tebessümle dersin ki:bir sonraki ben,
Ama benim işim daha bitmedi, Anadolu’da
Varamadığım, konuşamadığım insanlar var,
Hayatımın tek kadınına yapamadığım bestem,
Uzakta bir yerde okutamadığım çocuklar var,
Biliyorum hatırlayanım olmaz, ben karışınca toprağa,
Eserlerim ara sıra çıkacaktır renkli satırların arasında,
Ama yine de, yakışmaz yatağımda ummak melek-ül mevt’i
Didinirken, çabalarken, son mumu yakarken bulmalı O beni.
Kayıt Tarihi : 23.12.2009 15:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!