Bir Sone Resmi, Ayışığı’nda

Bir dokunuştu bembeyaz bir tene,
ayışığı, çıplaklığından ışıldıyordu Ay'ın yüzüne
her okşayış bir notaydı onun beyaz teninde,
kansız beyaz teninde,
soğuk ölü bir tende...

kutsallık değil ondan yükselen koku
bir öpücük kadar sıcak bir ses!
yada bir senfoniydi gözlerime ondan koşanlar...
Aşkın doruklarından...
Akla gelmişken, ordan haykırır
ölülerin özlemi..

II

ve..
neşeli bir festivaldi ilk gülüşler,
Dans eden eteklerin yarattığı rüzgarlar
Aşk kokularını dağıtan gök tanrısıydı...
Bulutlarda değil, burada;
yeşil çimlerin arasında sevmekti sevgiliyi
Sevgili, Kara bakışlı ak sevgili...

III

Fırtına işte o anda kopar,
Bulutların parlayan damarlarından akar
Bakışlarda okunan şahinin açlığı gökyüzünde.
Gözyaşları düşmez yere,
Savulur gözlere kırbaç gibi! !

Karardı gökyüzü
Karardı yürekler,
Dudakların dövdüğü duygularındı savaş alanı,
Mahşer yeryüzünde alay ediyor ölümlülerle,
tek ölümlü aşktır orada,
ağlayan aşktır...
Çünkü o gece ayışığı bulutlara hapsedilmiştir! !
Ezgiler onu arar damlaların savaşında! ! ...