Bir Sonbahar Sabahı Şiiri - Ertuğrul Akben

On kasım bindokuzyüzotuzsekiz
Sarsılıyor İstanbul, kuduruyor deniz
Mermerlere kazılmış bir sonbahar sabahı
Gözlerde sonbaharın o yeşim yaşı
Dudaklarda onyedimilyonun ağıdı
Buğulu seslenmiş yedi tepeden rüzgar
Bunca acı bir sözcüğe nasıl sığar?
Dökülen her damla yaş kalbinde bin ömrü saklar
Dolmabahçe’de fırtına gözlü bir kahraman Yatar
İstanbul matem hırkasını çekti üstüne
Ay ve yıldız birlik olup ağladılar binbir gece
Rüzgar savurdu hüznünü hece hece
Bin yıllık kavurucu bir kahır geldi dile
Sonsuzluğu yakaladı Atam, bir ulusun sesiyle
“Ey Türk Gençliği! ” elimde rehberim karanlıkta ışık
Bitmeyen bir yarın olduk, medeniyete aydınlık
Topraklara diz vurduk, gökleri ilim ile yardık
Türk’ün gücünü tarihe Atatük ile yazdık.! ! !