Bir sonbahar öyküsü Şiiri - Akın Gündüz

Uçun kuşlar uçun başka baharlara
Havada ne cemre ne de umut kaldı
Çırıl çıplak her şey konulmaz dallara
Ağaçta ne yeşil ne de meyve kaldı

Katar tutmuş kuşlar başım üzerinde
Göç tutarlar sonsuz semanın üstünde
Çırpınan kanatlar kim bilir nerede
Cıvıltıdan ne ses ne de eda kaldı

Gelecektir elbet yıkma umudunu
Kış bahara yaz hazana verir sonu
Her mevsimin vardır ayrı bir oyunu
Havada ne soğuk ne de sıcak kaldı

Sarardı yapraklar hep düştü yerlere
Çiçekler yenildi savruldu yellere
Kul Akın’ım bağında solan güllere
Bülbülden ne feryat ne de nağme kaldı