Bir sonbahar masalı,
Konuk etti düşlerimi.
Elma kokulu bir sürü düş bıraktım sana
Çiğ düşüyor yer yüzüne
Üstüm başım su içinde
Bisikletten düşen çocuğun yarası gibi,
yanıyor içim.
Yol kenarındaki elma ağacına dilek bağladım
Adından geçen harfleri incitmeden tek tek,
şiir bağışladım.
Tapınaklara değil, sana bağışladım
Ama sen kavganın ortasında yaralı halimle,
beni yalnız bıraktın.
Bütün ağaçlar yorgun, savruluyor yapraklar
Bir o yana bir bu yana
Şimdi gözlerimizi kapatıp tam tekmil,
güneşin doğuşunu bekleyelim.
Kuşlar düette,
kalan yaprakları tutan kırık dallarda.
Düşen yaprakları avuçlarımıza dolduralım
Gülümseterek ovalayalım.
19 Eylül 2020
Hüseyin Taşdemir
Kayıt Tarihi : 19.9.2020 10:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)