Bir sonbahar günü,
Kapını kilitlemiş, gitmiştin bu diyardan.
Bahçendeki, akasya ağacının yaprakları dökülmüştü.
Ihlamurlar, çiçek açmıyordu artık.
Solmuştu güller, sönmüştü sokak lambaları.
Matem kaplıyor içimi, her adımda sensizlik, her köşede bir anı...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
yüreklerinize sağlık bol şiirli günlere
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta