Bir sonbahar gecesi, hava ılık ve nemli

Bir sonbahar gecesi, hava ılık ve nemli
Her yer çok güzel bir toprak kokusuyla kaplı
Meltem rüzgarı ikide bir beni okşuyor
Gökyüzü pırıl pırıl
Ay, oyuncakmış gibi geliyor
Elimi uzattığım takdirde, onu avuçlarımın içine alabilecekmişim gibi geliyor bana
Evlerin hiçbirinde ışık kalmadı
Gece lambaları da yavaş yavaş sönüyor
Bir melodi dudaklarımın ucundan pervasızca dökülüveriyor
Ve bunun çocukluğuma ait olduğunu fark ediyorum ansızın
Yaşayamadığım, özlemlerle dolu geçen çocukluğuma
Sözlerini de hatırlıyorum sokakta ki çocukların bağıra çağıra oynadıkları bu oyunun
Evet aynen şöyle;
“Yağ satarım, bal satarım
Ustam öldü, ben satarım…”
Gözlerim yaşarıyor birdenbire
Eski özlemler tekrar canlanıyor
Ve o hıçkırıklar çınlıyor kulaklarımda, hala dünkü gibi yepyeni…