Bir sonbahar akşamı kızıllık ufka düştü
Kanatlanan martılar ufukları bölüştü
Hasrete duçar olan gözlerinde gülüştü
Gel ey sonsuz ümidim hicran kalbe üşüştü
Bir sonbahar akşamı kızıllık ufka düştü
Mahzun nemli gözlerle bakarken bulutlara
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla