Bir sonbahar akşamı,ıssız geceler
Oturmuş koltuğa sessiz düşünceler
Atmış elini şakağına kendini mi dinler
Sanki her şey durmuşta yarını bekler
Akşamın karanlığı yavaşça üzerine çöker
Sokak lambası bir yanar bir söner de gider
Etrafında da uçuşur onca sivrisinekler
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta