Bir Sonbahar Akşamı Şiiri - Nevzat Taşkın

Bir sonbahar akşamı,ıssız geceler
Oturmuş koltuğa sessiz düşünceler
Atmış elini şakağına kendini mi dinler
Sanki her şey durmuşta yarını bekler
Akşamın karanlığı yavaşça üzerine çöker
Sokak lambası bir yanar bir söner de gider
Etrafında da uçuşur onca sivrisinekler
Yarasalar avına çıkmış etrafında dönerler
Uzaktan kesik kesik sesle havlar köpekler
Çalgısına başlamış öter,çekirgeler
Gecenin karanlığını inletirler
Rüzgar bazen eser çıkartır tatlı sesler
Gelen Sesler Sanki salıncağa binmişler
Uzaktan Bir gelip,bir giderler
Ay ve yıldızlar gökte ne de muhteşemler
Işıklarını yansıtıp sanki bizi gözlerler
İnanılmaz bir görüntü hayaller verirler
Rüya ülkesine benzer görüntüler
Doyulmaz yaşama,varken bu güzellikler
Ah Doğa kadar cömert olsa şu kişiler
Hepimiz kardeşiz bir görüp, bilebilseler
İncinmesin inler,kırılsın kötü kinler
Yok olsun menfaatler,yeşersin kardeşlikler
Yorulmasın gelip geçen misafirler
O zaman Huzur ve mutluklar bizi bekler.
Gelen razı giden razı,alan razı satan razı derler
Nevzat TAŞKIN 15/09/2012