Bir Sonbahar Acısı
Akşam güneşin batışına kadardır özlemim
Şahısın padişahısın gönlümün güzelim
Kader aldı beni senden götürdü
Ilık ılık gözyaşlarım döküldü
Kederle büründü kalbim
İmkansız aşk bizimkisi güzelim
Mevla'm düşürdü seni benden uzak
Kan ağladı bahtsız yüreğim kucak kucak
Asmalara asılmış kalpler
Yapraklara kazınmış düşler
Belki birgün seni bulmak ümidiyle
Eledim günleri yılların hasretiyle
Tokat gibi indi yüreğime hasretin
Mermi gibi yaktı bu sensiz bedenim
İnan sel oldu aktı sensiz dökülen gözyaşlarım
Şaşırttı herkesi bu bahtsız ağlayışlarım
Kıskanıyorum seni deliler gibi
İnan yanıyor kalbim ateşler gibi
Sana ait ne varsa
Ellere verdim bu sonbaharda
Nasıl olsa aldın beni benden bile
Bulamam artık kendimi istesem bile
Umudumu yitiriyorum günden günden
Laleler gibi soluyorum dünden bugüne
Aşıklar solmaz yitirmez diyorum
Söz geçiremiyorum bu derbeder yüreğime
Issız çöllere gidiyorum dönmemek üzere
Nasıl kahrolduğumu görmemen üzere
Kayıt Tarihi : 15.2.2009 23:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)