"bir sonbahar günüydü,
arkana bakmadan gidişin"...
Yağmurlar hep ıslatırdı bizi:
Dolaşırdık yağmurun altında;
Kıştı, soğuktu, kar yağıyordu,
Öylesine tutkunuz ki seninle,
Soğuk bile bizi ayıramıyordu! ...
Kar yağarken bembeyaz olur her yer;
Sanki dünya beyaza bürünür,
Sanki dünya güzelce temizlenir,
Bizler ise hep kirli kalırdık!
Düşünürdük simdi kuşlar ne yer?
Bir iki günde çıkardı kardelenler! ...
Bahar geldiğinde;
Atardık fazla elbiseleri sırtımızdan.
Pencereleri açar güneşlenirdik;
Birbirimize daha çok yaklaşırdık,
Ve mutluyduk her zaman! ...
Günler geçer, aylar gider;
Sonbaharin sonuna gelmistik;
Ansizin çkip gitmistin.
Ne sen arkana bakip hosçakal dedin,
Ne de ben senin ardindan,
Gitme dedim! ...
Simdi her sonbaharda,
Bir huzursuzluk dolar içim!
Nedeni;
Hep seni özlüyorum! ...
07/12/2012
Behçet AydınlıoğluKayıt Tarihi : 8.2.2013 02:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sanki keman yayından çıkan yürek sızlatan nameler gibi.
Her okuduğumda yüreğim sızlar canım yanar çünkü hüzün var çünkü hasret var duygu var çünkü buram buram özlem var yine yapmış yapacağını hem ayrılık hem de sonbahar her ikisi de yaraya tuz basarcasına hüznü sunuyor tattırıyor burcu burcu.
Çünkü dostun kalemi öyle güzel sunmuş ki acılı adana yemek gibi okuyor insan hüzünleniyor ama bir o kadarda zevk alıyor beğeni ile okudum tam puan şen ve esen kalınız diyorum.::)
Şiir yazan biri değil de,Gollum konuşuyor sandım...Belki yanlış basmışsınızdır,belki dikkatinizi çeker...
on(10)
TÜM YORUMLAR (8)