Bir son yok artık mevsimlerce yıkansa bile…

Gün battı doğum sancılarıyla, gece korkudan karanlık
Aşk dönünce vefasız yüzünü
Aylar kaçışta
Bir son yok artık bunda
Mevsimler boyu “aşkın” yıkansa bile…

&&& &&& &&& &&& &&& &&& &&&

Bak ben aşkınla ne dertlere düştüm
Her şeyden doydum yalnız sensin noksan
Ne garip dünya acılarla piştim
Ten korku saldı benim neyim noksan.

Urba bol üste düşüyor üstelik
Bir haber salıp içimi ısıtsan
Hava çok soğuk kar etmez metelik
Ten korku saldı benim neyim noksan.

Fitne girerse seni andığım an
Kızgın mı kafan ya gelince yoksan
Kaçma sen sakın seni sardığım an
Ten korku saldı benim neyim noksan.

Kokundan mahrum kalmasın yürek
Sana varışta hayallerden çıksam
Neyim kaldı ki bir kazma bir kürek
Ten korku saldı benim neyim noksan.

Bir aklı başa toplayarak durulsan
Yangın yüreğin yarasına baksan
Ferahlığınla gönlüme kurulsan
Ten korku saldı benim neyim noksan.

Gece sabaha hep gebe kalsa ya
Ne olur bir an da karşıma çıksan
Derin bir ahtın aşkıma varsa ya
Ten korku saldı benim neyim noksan.

Sonsuz bir aşkla kalbim atıyor yar
Ya sen gel bana ya ben yola çıksam
Sevgin sevgime sevgi katıyor yar
Ten korku saldı benim neyim noksan.

Hasretin dağlar özlem köz de yakar
Küsmeden bana öylece bir baksan
Gel ne olur yar ömrümden aşk akar
Ten korku saldı benim neyim noksan.

Duru yürekle açığım ben sana
Saf hisle bakıp doğruyu dokusan
Yanıma varıp can akıtsan cana
Ten korku saldı benim neyim noksan.

Ölümcül aşk’a sen de gönlü taksan
Bende her şey var senin imin noksan

(17.10.2012) AZAP…