Bir Son Yazmalı İnsan Şiiri - Niyazi Tuncer

Bir son yazmalı insan mürekkebi kanından
Başlamadan kalemi ağlatmalı diyorum
Birkaç satır sonrası geçerken yakınından
Ruhunu son limana bağlatmalı diyorum

Diyorum ki yakmalı ne varsa düne ait
Yelkensiz gemilerin dönüşü olmamalı
Hiçbir şey bırakmadan sonsuz sürgüne ait
İsmi meçhul günlerin ölüşü olmamalı

Yürüyüp ateşlerde kavrulmalı bir anda
Tutuşmalı saçları kirpikleri kaşları
Külleri rüzgârlarda savrulmalı bir anda
Ağlamalı üstünde uçarken göç kuşları

Böyle gitmeli işte bitmeli hücre hücre
Toz olmalı öylece havaya karışmalı
Yemin etmeden hani güne çıkmayan fecre
Yağmursuz geceleri şimşekle barışmalı

kurtbey /istan