Bir Son Sahiplenecek Tüm Bulutlar

Katedral görünce rahibe kesilen ruh misali kirli
ve bal siyahı
tablolarda sükûnet takınan renklerin dilidir.
Fahişeye darısını dileyen beyaz duvaklar yenebilir ancak kibrini.
Mağlup ayrıldığı savaşlar anısına
kılıcına saygısını yitiren süvariler gibi
terk ediyorum uykuya hasret bütün zaman dilimlerini.
Gece salt güneşi uğurlarken acıdır
esasında uğurlamak tümüyle acıdır.
Artık unuttum pazar akşamlarının tadını.
Ömür tümüyle alabilir mi
bir lahzada mutluluktan payını?
Tanrı’m arz ederim;
tüm manolyaların ruhunu bir buluta bağışla
ıslansın sokaklarım
gemiler yapacağım kağıttan.
Bir son sahiplenecek tüm bulutlar
kendilerini bırakacak arşa has boşluktan.
Usanacak yağmur sırılsıklamlığından.