Bir Son Masal Şiiri - Sezai Güler

Usta hadi gel seninle belki de hiç okunmayacak son bir masal kitabı yazalım
Ben olayım içinde, sen ol, bir de küçük bir kız çocuğu olsun onu atlamayalım
Sondan başlayalım yazmaya, mutlu önsözümüzle bitirelim, herkesi şaşırtalım
Arada bir yerlerde kara toprak rengi bir sayfa var ya hani, onu da yırtıp atalım.

Masalımız geçmemiş bir zamanda, bir avuç insanla geçsin, kasabada yaşayalım
Gökyüzü masmavi olsun kasabanın, hep gündüz olsun, güneşi hiç batırmayalım
Bazen kâğıttan uçaklar yapalım, yarışalım seninle, bulutları delip güneşi vuralım
Bazen de uçurtma salalım o gökyüzüne, kuyruğuna da ikimizin kalplerini takalım.

Yemyeşil olsun bahçeleri, ağaçları olsun kolların gibi, dallarına meyveler asalım
Annemin sevdiği çiçekler açsın, annem koksun hepsi, ama tek ikimiz koklayalım
Kasabanın ortasından bir nehir geçsin, suyunu amcamın gözleri mavisi akıtalım
Bide sevgi saygı katalım suyuna çaktırmadan, içenlerin kalplerini pak yıkayalım.

Bir panayır kuralım kasabamıza ama yanında çocuk getirmeyenleri sokmayalım
Dönme dolap bulutlara değsin, atlıkarınca boşlukta dönsün, atlarına kanat takalım
Kaydırakları gökkuşağından olsun ve salıncaklarını da kahkahasız sallamayalım
Çocuklar balonları sapanla vursun, biletsiz olsun, elma şekerlerine halka attıralım.

Usta bide aşk yaşansın be zamansız, kızın adı sır olsun da, aşığına ad Sezko koyalım
Günleri bir geçsin, yüzlerinde güller açsın, Sezko’nun eline de her sabah gül tutturalım
Kalbi bir o sevdaya atsın asırlar ve masallar boyunca, o aşka hiç ayrılıkta yazmayalım
Masallar mutlu sonla biter ya usta, onlar ersin muradına, bizde senle kerevetine çıkalım.

İşte böyle usta, bir son masal yazalım seninle, her masal gibi “bir varmış” la başlayalım
Masalımızda sonsuz olsun, masaldaki hayatta mutlulukta, hiç “bir yokmuş” koymayalım
Ne ben büyüyeyim usta ne kardeşim, ne annem yaşlansın ne seni ebediyete uğurlayalım…

S.Güler-25.11.2015