Bir son bahar akşamı Şiiri - İlhan Kırca

Bir sonbahar akşamı
Güneşi hüzünle uğrladınmı hiç
Kıpkızıl ufuklar zifiri karanlıkları
Yıkarken üstüne
Çiseli çimenler üstünde yürüdünmü
Dalgın ve mutsuz
Ölüm yüklü sabahları bekledinmi hiç
Uykusuz gecelerde
Bir kaç kadeh aç ve susuz
önce hafif çakır keyif
Sonra ağır gamlı sarhoş
Oldunmu hiç
Mezar taşı gibi yanlız günleri
Çaktınmı ömrünün orta yerine
Benim gibi
Ömrüne yazık ettinmi bile bile
Bir sonbahar akşamını hüzünle
Uğrladınmı hiç
Gün olup dağlara duman çöker gibi
Çöktümü başına kasvet
Gün olup neşe doldumu için
Bir ilk bahar sabahı gibi
Gün olup bastınmı çığlığı
Çıngırağını yitirmiş bebe gibi
Gün olup burkuldumu yüreğin
Bayramda azarlanmış çocuk gibi
Okyanusta su alan gemiden atladınmı hiç
Ne kıyısı var ne dibi
Hiç yaşadınmı ömrünü
Mevsimler gibi