Kararmıştı yorgun yüzleri,
Kalbinde ana özlemi.
Tek teselisiydi belki,
Evde ki bebekleri.
Analar ağladı Soma'da...
Gözyaşları kurudu,
Oğul diyen ananın.
Kalbi acıyla doldu,
Yolunu bekleyen yârın.
Yürekler yandı Soma'da...
Bir parça ekmek için,
Can verdi yiğitler.
Bir avuç kömür için,
Bir ömür verdiler.
Milyonlar ağladı Soma'da...
Muhammed Sadi KorkutataKayıt Tarihi : 15.5.2014 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!