Bir Soluk Umut Şiiri - Gülşen Destanoğlu

yarınların elleri boğazımda
sıktıkça sıkıyor
bakmaktan vazgeçip
gördüğüm anlarda

boğazımda dizili umutlar
sıktıkça boğuluyorlar

boğuluyorum

soluk
biraz soluk diyorum
hiçlikte çırpınan benliğime...
biraz ışık
karanlığa alışık gözlerime
...

umutlar çalıyorum geleceğime

demokrasinin piçlerine gebe
iğfal edilmiş kadınlardan
kocaman tanklarla oynayan
babasız çocuklardan
mideleri öğütmeyi unutmuş
çaresiz halklardan

y e t m i y o r

yetemiyor nefesime
koyveriyorum çığlıkları
şimşek olup deliyor kapkara bulutları

yağmur
toprağı aslına döndüren yağmur
dokunuyorum sana
ıslak ellerim
ıpıslak gözlerim

hadi
sağanak ol
bardaktan boşalırcasına

yağ insanlığa

vicdanlar arınana kadar

tüm bayraklar kararana kadar

yağ durmamacasına