Bir solgun bahardı sevgim,
Bir günde bin yıllık acı çektim.
Birgün gelecek hayatın sonu....
Ne ağlayan göz,ne bir hıçkırık kalacak sana.
Anlayamazsın;
Bir umutsuzun ne çektiğini, sormadan ona.
Bir gün ölümü beklediğin an.
Çevrende herşey bir bir solarken,
Sararan yapraklar tek tek düşerken.
Ağacın meyvesine, çiçeğin renklisine
Özlem duyarsan..
Anla o zaman neden ağladığımı.
Ve bilki; çok acı hasretle ölmek.
Bir solgun baharı, bin yıl yaşamak.
Bir ağacın kuruyan son dalı olmak.
Kayıt Tarihi : 29.1.2009 22:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Leyla Altınbaşak](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/29/bir-solgun-bahar.jpg)
HÜZÜN SİZDEN UZAKLARDA, ŞİİRLERDE KALSIN.
AKICI VE YALIN BİR DİLLE YAZDIĞINIZ ŞİİRİNİZİ BEĞENİ İLE OKUDUM.
YÜREĞİNİZİ VE KALEMİNİZİ KUTLUYORUM LEYLA HANIM.
TAM PUAN.
SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (13)