Kimsesiz bir sokak köpeğiyim
Sahibim adımı koymadı
Zaten hiç sahibim de olmadı
Babamı hiç tanımadım
Annemi insanlar zehirle paraladı
Kimsesiz bir sokak köpeğiyim
Tüylerim kirlidir
Sevenim hiç olmaz
Her tarafım yara beredir
Saranım hiç olmaz
Sol arka ayağım,
Yürürken aksar azıcık
Sapan taşıyla vurmuştu
Annesi kalpsiz bir çocuk
Kimsesiz bir sokak köpeğiyim
Yurt edinirim
Issız çöplüklerin etrafını
Gücüm yetmez, bilirim
Sadece görürüm günahını
Affettirmeye çalışırım insanların
Bir kaç ekmek israfını
Kimsesiz bir sokak köpeğiyim
Babamı hiç tanımadım
Ama insanları iyi tanırım
Hayvanlardan değil ama
İnsanlardan çok korkarım!
Aralık 2005
Elazığ
Kayıt Tarihi : 14.10.2017 01:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!