Bir sokak canlanıyor hayalimde,
Binlerce defa geçtiğim,
Unutmak elimde değil,
Birini hatırlıyorum, hep aynı yerde,
Ümitsiz bir aşk canlanıyor hayalimde.
Uzun Sokak,
Adı gibi uzun sokak.
Halâ benim için karanlık,
Halâ çamurlu,
Halâ parke taşları kırık,
Ve halâ sensiz.
Uzanıyor şehrin göbeğine kadar,
Ben oradan geçerken,
Zaman uzuyor,
Saniyeler dakika,
Dakikalar saat.
Uzuyor, uzuyor,
Ben geçene kadar.
O sokak ki,
Beni kendine çeken,
Ve beni, zorla sevdiren,
Şimdi bana küsmüş, harabe halinde,
Bir sokak canlanıyor hayalimde..
02.07.75
Trabzon
Kayıt Tarihi : 28.5.2007 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nerden çıktı karşıma ben de anlayamadım
Hesabımda yok idi, gördüm görmez olaydım
Üzerime gelmişti kaçıp yanlayamadım
Yolun tam ortasında, durdum durmaz olaydım
Hiddetli bir şekilde yoldan çekil diyordu
Aslında yol genişti herkese yetiyordu
Selam verdi o kadar, geçip de gidiyordu
Adını soyadını sordum sormaz olaydım
Bir meltem gibi esti tatlı tatlı, serince
O anda yüreğime bir sıcaklık girince
Hele de güler yüzle bana cevap verince
Durup durup hayaller kurdum kurmaz olaydım
Niyetimde yok iken yandı içim tutuştu
Zemheri ortasında cemre toprağa düştü
Uyumuyordum ama, bu gördüklerim düş’tü
O anı bir rüyaya yordum yormaz olaydım
Mikdat Bal
TÜM YORUMLAR (8)