Bir Şizofrenin Savaşı

Savaşların tek bir özeti var
Kan, ter ve gözyaşları
Demek ki bizim savaşımız savaş değil
Ya da benim savaşım mı demeliyim yüce halkım ?

Benim savaşım safkan gözyaşlarının toprakları yıkadığı yerde
Fa olmayan duyguların mezarlığında
Duvarları didaktik şiirlerle dolu kağıttan havalimanlarında varolur

Amacı yoktur benim savaşımın
Patlayan mavzerimden çıkan mermiler bile hayaldir aslında
Kimseye dokunamaz, can yakamaz
Cebimdeki çakının açtığı yaradan kan bile damlamaz

Askerlerim de yoktur aslında
Sadece bir ben bir de hayal meyal bir senaryo
Kendim yazar kendi kendime rollenirim
Belki de şizofren bir psikopatımdır
Ne sen bunu bilebilirsin ne de doktorlar
Sadece senaryomdaki Tanrı kılıklı paylaçolar bilir

Neyse
Belki bir gün kendimi savaşların mesihi ilan eder savaşı durdururum
Sonra ateşkes antlaşmasını meze kağıdı
Barış antlaşmasını da tütüne sarar içerim
Nasılsa kim bir deliye ses çıkartır ki ?