Kırk koyun uğruna bir zalıma verdiler
İpek çarşaf üstüne bedenimi serdiler
Ömrümün baharında günahıma girdiler
Varın düğün evine ele kınalar yakın
Gülün oynayın çoşun elde çıralar yakın
Habire ağlamaktan gözümün yaşı dindi
Neşe dolu bakışım gözlerimden silindi
Allı pullu bedenim kara libas giyindi
Varın düğün evine gülüş çığrış oynayın
Hepbirlikte kol kola bağrış çağrış oynayın
Ağıtları tükettim dilimde söz kalmadı
Tütmez oldu bacalık ocakta köz kalmadı
Ben benliğimden geçtim özümde öz kalmadı
Varın düğün evine bağdaş kurup oturun
Gız anası diyerek tefe vurup oturun
Ağıtlara sarıldı başımda telli duvak
Kaderimi bağladı belimde allı kuşak
El üstü acı acı gezen tepsilere bak
Varın düğün evine davul zurna çalınsın
Yiyin için eğlenin etli sofra kurulsun
Kayıt Tarihi : 1.9.2015 14:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!