salındıkça siyah saçları
ay vuruyordu ışığını
uzun beyaz gerdanına
ayrılık şarkıları söylüyordu rüzgar
dumanlı bakışları karışıyordu
pahalı parfümlerin uçuk kokularına
ısıtmadı gömleğinin güneş rengi
bulutların gölgesinde üşüdük
başıboş saatlerde
bir yerinde gecenin
çözülürken göğsündeki düğmeler
mektup muydu fotoğraf mı
bir sır gibi saklıyordu koynunda.
Kayıt Tarihi : 29.12.2012 20:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!