Bir Sineğin Erdemiyle Hayatlanmak

Oturmak için yanaştığımda pufpuflanmış bir topluma
Erdeminden ânında başı göğe erdi bir sineğin
Kalkıp bana yer vermeseydi o sinek
İncinecekti görücüye çıkmış Meryemliğim
Aşkta militan kesilebilir zindan
Daha küçükken ezebilir başını büyüklük
O bana bir kez daha seni seviyorumlanır mı bilmiyorum
Alakasız geçitlerden geçiyorum yolumu karşılamıyor bu
İlle de bir ağaç hep o ağaç gelip dikiliyor buraya
Yeşilden, doğacak ormanlarından bahsediyor
Ne yapsam hangi baltaya sap olsam kestiremiyorum
Kuşlarla mı ölünce iyi, balıklarla mı
Materyallerimde ne var benim
Ateşten bahsetsin bir plastik
Kalp kapakçığına yerleştirilen gülümseme
İşte burada tanrı dağından fırlatılmış gibi ağlamak istiyorum...

Ciddiye asın beni kasvetli suratlar geçsin nazarımdan
Tonajı maviye çalan her gri yalan
Olsun kısmetse sekteye uğramış bir at
Söyleyin ellerine dinozor çeksin avuçlarına edeceğim biat
Ressamdan öd çalmış bir renk gibi lay lay lom
Sevgilimin varlığı gramofondan çalsın istiyorum…

Küçüldü sen’ler küçüldü gitme fiilinin romantik kahramanı trenler
Ve güçsüz kaldı nicedir gözyaşını boynundan emmeyen Fransız dantelli mendiller
Hıfz edilmiş bir hatıra bünyevi şiddet uyguluyor aşka
Ah kaçmak…! Ah nerde o kalbi çatlatırcasına kaçmak
Uzayan bir arife tanrının ellerinden gökyüzü yudumlamak
İyi alsın bizi, iyi alsın ruhunda kuş ihtiva eden yerlerimizi
Dokunacak yarınların tarihi randevusu olsun
Hür yaşayıp yaşayıp boynumuza asalım sabah
Ah gerisi mezar taşına promosyon
Gezmelik libasların önünde aynalar durmasın istiyorum…