Bir Sıkımlık... O Kadar! Şiiri - Mecit A ...

Ne o endamın, çalımın, afra-tafran, o pozun?
Gözlerini kin bürümüş ince ayar ok atar
Hiç sonunu görmedin mi kabaran her horozun?
Üç nefeslik bir sıkımlık bir canın var... o kadar

Kim doldurup boşaltıyor ab-ı hayat şişeni
Kime ayan her amelin ve bilir endişeni
Ömür boyu yaşadığın mutluluğu, neşeni
Doldursan da, yarım kalan fincanın var... o kadar

İstemezse ne ay doğar, ne de yanar o ocak
Sır sayıp da sakladığı ol derse çıkar ancak
Şayet layık görmüş ise; açığa  çıkaracak
Deryâsında birkaç inci, mercanın var... o kadar

Bir kuklaya dönüşmüşsün asi nefsin elinde
Her adımın ve amelin iblisin menzilinde
Gereken hamd ve şükürken, kabul et ki dilinde
Sayısız âhh, keşke, eyvah; dumanın var... o kadar

Cürm-ü kebir yazmış iken açık seçik Beyân'a
Kovulmuşa kıyam edip, ne bakarsın bu yana
Süslediğin o teninde aç kurt, yılan, çıyana
Üç-beş kemik, et parçası; az kanın var... o kadar

Keyif ile yüzüyorsun günahların selinde
Her "şey"in bir vadesi var; solundaki pilin de
Ne Aden'de ne Firdevs'te; Esfel-i sâfilîn'de
Şahsa özel ve ebedî "vatan"ın var... o kadar