Bir Şiirsin Sen Şiiri - Erdem Gümüş 2

BİR ŞİİRSİN SEN

Yazıp yazıp yırtarım, yazar sanma yâr beni,
Sen olmasan sevdiğim, şiir nerde ben nerde.
Ne olursun hiç gitme, ilhamınla sar beni,
Sen olmasan sevdiğim, şair nerde ben nerde.

Bir şiirsin sen yarim, ben sadece yazanı,
Şiir sensiz olur mu, sensin ilham kazanı,
Nasıl sevdim bir bilsen, şu gönlüme sızanı,
Sen olmasan sevdiğim, şair nerde ben nerde.

Mevzu bahis değilsen, fiiller baş kaldırır,
Kafiyeler uyuşmaz, redifler saç yoldurur,
Özneler gözlerime, tüm yaşları doldurur,
Sen olmasan sevdiğim, şair nerde ben nerde.

Bir kalemle bir kağıt, tek başına eser mi,
Senden esen yelleri, bir başkası keser mi
Avaz avaz bülbülün, lal olsa da susar mı,
Sen olmasan sevdiğim, şair nerde ben nerde.

Çeyizlik mendil gibi, nakış nakış işlerim,
Mısrada hayalimsin, hecelerde düşlerim,
Sayfa sayfa tebessüm, sendendir gülüşlerim
Sen olmasan sevdiğim, şair nerde ben nerde.

Sığmıyorsun şiire, nasıl hiciv taşlarım,
Yeterki sen şiir ol, ben yazmaya başlarım,
Yirmi dokuz harf yetmez, alfabeyi haşlarım
Sen olmasan sevdiğim, şair nerde ben nerde.

Aşk olmazsa dizede, şair nice söz ede
Işımarın ömre bedel, gül düşünce yüze de,
Eylül çarpar sevdayı, hazan düşer güze de
Sen olmasan sevdiğim, şair nerde ben nerde

Vuslatın firariyse "kalem elden düşüyor"
Sarhoş olup tümceler, dümdüz yolda şaşıyor
Şairlerin ruhları, şiirlerle yaşıyor,
Sen olmasan sevdiğim, şair nerde ben nerde

Kul Figani bağlandı, asla demez çöz beni,
Esir etti kendine, bir çift ela göz beni.
Sen şiirsin ben şair, cümle cümle süz beni
Sen olmasan sevdiğim, şair nerde ben nerde.

KUL FİGANİ ( Erdem GÜMÜŞ)
03.10.2014
ÖZBEKISTAN/SAMARKAND