Bir şiirlik aşk hikayesi Şiiri - Yüksel ...

Yürüyordu adam
İnce beyaz tişörtü terden sırıl sıklamdı
Alnında boncuk boncuk oluşan terler
Düşüyordu yere cesil cesil yağan yağmur tanesi gibi
Bir eli cebinde
Bir eli sol yanında ayaklarıyla uyumlu sallanıp duruyordu
Saçları iyice beyazlaşmıştı
Siz deyin kırkbeş
Ben diyeyim elli yaşları civarındaydı
Deniz kıyısına iyice yaklaşmıştı
Gözüne bir bankı kestirmiş gibiydi
Ona doğru hızlandı ve
Banka oturdu
Cebindeki elini çıkardı kırlaşmış saçlarında gezdirdi
Çok geçmedi
Sağ tarafında bir kadın belirdi
Onu görür görmez ayağa kalktı telaşla adam
Gözleri dolu doluydu ikisininde
Belli ki bir ortak geçmişleri vardı
Tutamadılar gözlerindeki yaşı
Sarıldılar birbirlerine özlemle
Yüz yıldır birbirlerini görmüyorlaşmış gibi
Elleri yüzlerinde dolaştı birbirlerinin
Oluşan kırışıklıkları düzeltmeye çalışıyor gibiydiler
Gözlerinden sicim gibi boşalıyordu yaşlar
Öyle özlem öyle hasretle bakıyorlardı birbirlerine
Konuşmadan Seni seviyorum
Ancak böyle söylenebilirdi
Adam usulca dudağını yanaştırdı kadının alnına
Öyle sevecen öyle yumuşak öptü ki
Öperken bile incitmekten korkuyor gibiydi
Kadın yasladı başını adamın göğsüne
Gözlere dudaklarda iştirak etmiş
Hıçkırıklara boğulmuşlardı
Dünyada ne oluyor umurlarında bile değildi
Adam kadını
Kadın adamı
Deliler gibi seviyodu besbelli
Kaç saat kaldılar böyle bilinmez
Dünya zamanı durmuştu sanki onlar için
Konuşamıyor sadece suskun ağlıyorlardı
Yan bankta oturan küçük kız yaklaştı onlara
Eteğini çekiştirdi kadının
İster istemez ayrıldılar birbirlerinden
Adamla kadın
Küçük kız ''Ben acıktım
Eve gidelim artık olur mu?'' dedi
Kadın çocuğun elinden tuttu
Adama sevgiyle baktı
Adam da kadına
Göz yaşlarıyla ayrıldılar banktan
Ayrı ayrı yollara
Kadın gözden kaybolmuştu ki
Adam yığıldı kaldı oraya
Koştu millet yanına
Adamı kaldırmaya çalıştılarsa da
Nafileydi çabaları
Adamdan hırıltı gibi bir ses çıktı
Eğildi bir adam ve bir kadın bunun yanına
Ne dediğini anlamak için
Adamdan tek bir cümle çıkmıştı
O nu çok sevdiğimi söyleyin dedi
Ve gitti
Az öteden küçük bir kızın çığlığı duyuldu
O yöne baktılar
Kadında orda yığılıp kalmıştı
Küçük kızını annesine teslim eder etmez
Oda son nefesini vermişti
Denizin üstünde bir silüet görür gibi oldu insanlar
Oraya baktılar
İki yaşlı insan elele tutuşmuş
Gülerek gidiyorlardı
Hiç gülemedikleri hayatlarından
SONSUZLUĞA...!!!

Yüksel ŞEKER