Bir Şiirle Şiiri - Bahattin Tonbul

Ali manyaksın sen işte şiiri okurken yaşadım
Çocukluğun dışındaki her şeyi
Evet anladım,anladım şimdi Nilgün'ün sessizce gidişini
Sebep anne ve babasıydı
Onun için gitti desene

Peki bizim sevgimiz
Yanan yüreğimiz
Yıllarca hala yanacak mı dersin?
Geçmez acı,yakar yüreği durmadan
Hele okusaydı Nilgün bunları
Ağlar,ağlar dururdu durmadan
Zaten gözyaşları kurumuştu
Sesi çıkmıyordu ne acısını ne sevinci
Anlaşılmıyordu
Anlatamıyordu,sesi çıkmıyordu
Bir hıçkırık düğümlenip
boğuluyor heyecanlanınca
Ne sevinci ne üzüntüsü anlamak zordu
Ali be bu şiiri sen yürekten içinden geldiği gibi yazdın
Tıpkı benim şu anda sana yazdığım türden

Bazen Nilgün kızardı sana duygusu yok diye
Sonra gerçekleri öğrenince yıkılırdı
Kızsa bile kin tutmaz
Seni ve ailesini savunurdu taki
Son yaza kadar köyde yatmayı isterdi
Çok özlerdi çocukluğunu
Çocukluğuna doyamadığı o evi
Kısmet olmadı hasret duyduğu hayal evine
Duyguları yüreğinde düğümlendi
Bütün bunları yazacaktı vakit yetmedi yüreğine
Yenildi esir düştü o mikrop belasının eline
Ya sonu sessizce gidiverdi söyleyemeden
Ne dersin bizi duyuyor mu
Bizi görüyor mu
Ah kafam karıştı yıktın ruhumu allak bullak ettin bir şiirle
Bahattin Tonbul
25.3.2010