Şair,doğduğu yeri yazmazsa nankör imiş.
Buyurun Kocaeli nasıl bir şehir imiş.
İki kızın elini tutmuş bir delikanlı.
İki kız birbirinden habersiz,heyecanlı.
İki kız da düğünün hayalini görmekte.
Kimbilir kaç bin yıldır nişanlılık sürmekte.
Kızlardan birisinin kapkaradır gözleri,
Yüzünden okunuyor asırların izleri.
Diğerinin eteği Boğaziçine çarpar.
İstanbul adlı çapkın bu güzele göz kırpar.
Birinin üç ağabey,iki de bacısı var.
Bu yoksul ailede yokluğun acısı var.
Kara gözlü olan kız ondört kardeşten biri.
Ondört altın halkalı Karadeniz zinciri.
Samanlı dağlarını destek edip kendine,
Orhan gazi tutunmuş bu şehrin kemendine.
Yıkmış Nikomedyanın o efsane tahtını.
Haçı kovup hilale açmış İzmit bahtını.
Kartepede kuş kadar,bulut kadar hürsünüz.
Bakarsanız masmavi iki göz görürsünüz.
Biri İzmitin kından sıyrılmış tabancası.
Biri komşu kızıdır,Sakarya Sapancası.
Ağzınızda erirken pişmaniye helvası,
öyküsünü duyanın hüzün dolar kalp tası.
İşte ben bu şehirden alıp ilham gıdamı,
Şiir yüreğinize sunuyorum sedamı.
Bu şehir sundu bana sofrasında ne varsa.
Bulamadım eşini Edirneden ta Karsa.
Anlatmaya kalkarsam bu şehri baştan dibe,
Başvurmam gerekirdi herhalde on katibe.
Nimeti sende buldum,sanadır tek minnetim.
İyi ki sende doğdum,Kocaelim,cenetim.
Gecesi başka güzel,gündüsü başka güzel,
CÜCE'ye sen goncasın,senden gayrı hep gazel.
...............................
NİKOMEDYA: Bizanslılar döneminde Kocaelide yaşamış ünlü kral.
Kayıt Tarihi : 2.6.2010 08:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlarım
namık cem
TÜM YORUMLAR (12)