Bir Şiirin İsyanı Şiiri - Cemalettin Yılmaz

Aklına geldiğinde yazmalıydın beni…
Şimdi kalırsın işte böyle çaresiz…
Şimdi kalırsın işte böyle; satırların kimsesiz..
Şimdi şiir diye yazdıkların bir yetim hüznünde
Sanki bile bile terk edilmiş….
Ta en başında;
Aklına geldiğinde dökmeliydin kağıdına beni..
Şimdi sözcüklerin yanlış ve cümlelerin yıkık
Ezgisiz ve bestelenmesi güç artık
Ta aklına geldiğinde yazmalıydın ki beni
Kağıdın kalmasaydı böyle yenik..Böyle yalnız…
Bir harabe bu yazdıkların; çünkü zamansız
Şiir adına yazdıkların bir utanç,
çünkü artık geç kalınmış…
Zamanında anlatmalıydın beni kağıdına
Çünkü artık bu sırrın dinlenmesi gereksiz…
Çünkü bunlar kafiyesiz; çünkü uyaksız; çünkü bunlar duygusuz….
Bu yazdıkların belkide şiire hakaret…
Çünkü bu dizeler konuşmuyor çünkü bunlar ruhsuz….
Ta en başında; aklına geldiğim zaman yazmalıydın beni! ! !