gökyüzü yalnız değil güldüğündür mavilik
bir yokluk birikiyor haziran güneşinden
eksiliyorsun bütünlenerek
yemişin kabuğunu bırakışı gibi
eksiliyoruz bütünlenerek
günün gündüzü unutuşu gibi
bir giz fısıldanıyor bir derinlikte
ki o giz yalnız değil
derinlik ellerindir
bir giz fısıldanıyor bir derinlikte
bir kuşun boşlukta süzülüşü gibi
eksiliyorum bütünlenerek
ayın da suyun da bir bildiği var
sevdayı sevda yapan bir bildiği var
ısırgan otundan kuş sesinden
bildiğim var
mühim değil
Kayıt Tarihi : 20.12.2016 00:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Temel](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/20/bir-siire-konu-olmus-yalnizlik-ya-da-tam-tersi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!