Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Herkesin leylası gelsin hayat güzel olsun.Güzeldi.
Bazen bir şiirle, bazen bir radyodan, bazen bir şair toplantısı veya grup mesajı...
Önemli olan kaplerde yer etmektir...
Acı değil tatlı anılardır...
Kutluyorum Menekşe Hanım...
Kadir Tozlu
Bak Leylan tarihten çıktı geldi sonunda.
Tüm aşkı sevgisiyle yüreği yalnız sana.
Aşk değişmedi hep aynı, hep aşıklara.
Benim aşkım şiirle sevdiğim, yalnız sana.
== Beklene bütün Leyla ların gelmesi dileği ile.. Alkışlı/Yorum yürek sesiniz kulaklarımızda çınladı adeta..yüreğiniz var olsun.. selam ve sevgilerimle.. nevzat uçar.. Tam puan)))
Bal katmışsın mürekkebine,
Gül takmışsın kalemine,
Aşkı yazmışsın defterine,
Sevda yüklü yüreğine,
Beni de kat şiir serüvenine,
Aşkın şairesi Menekşe.
Süleyman Bektaş
(Çağdaşi)
Şaire kardeşim yine döktürmüşsün, Aşkı, sevdayı, özlemi, tüm güzellikleri harmanlamışsın. Yüreğine sağlık. P. tam.
Bak Leylan tarihten çıktı geldi sonunda.
Tüm aşkı sevgisiyle yüreği yalnız sana.
Aşk değişmedi hep aynı, hep aşıklara.
Benim aşkım şiirle sevdiğim, yalnız sana.
Güzel ve içten... Kutlarım... Tam puan... Yine sevgide kalın...
Bak Leylan tarihten çıktı geldi sonunda.
Tüm aşkı sevgisiyle yüreği yalnız sana.
Aşk değişmedi hep aynı, hep aşıklara.
Benim aşkım şiirle sevdiğim, yalnız sana......................................................................................çok güzellllllllllllllllllllll :)
Bak Leylan tarihten çıktı geldi sonunda.
Tüm aşkı sevgisiyle yüreği yalnız sana.
Aşk değişmedi hep aynı, hep aşıklara.
Benim aşkım şiirle sevdiğim, yalnız sana.
BÜTÜN AŞKLARIN ADI KAVUŞMAK OLSUN.TEBRİKLER KARDEŞ.
Gizemli bir çöl gibisin sana erişmek zor.
çölde kumdu sevgilerim sana, tepede Güneş yanarken, bastığım toprağına ateş di sevgilerim, akardı içimde kum Deniz'i sana doğru, serapların kırılırdı boş düşlerimde, vaha idin gözlerimde kana kana içtiğim.....
tebrikler abla yüreğine sağlık, yine güzel bir şiirdi, selamlar yüreğine...
SEVGİLİ MENEKŞE HANIM, BU ŞİİRİNİZLE YİNE BENİ PARALADINIZ, AŞKI SEVGİYİ ANCAK BU KADAR ANLATABİLİR BİR ŞAİR, ELİNİZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK,,
Bak Leylan tarihten çıktı geldi sonunda.
Tüm aşkı sevgisiyle yüreği yalnız sana.
Aşk değişmedi hep aynı, hep aşıklara.
Benim aşkım şiirle sevdiğim, yalnız sana.
DİLERİMKİ SEVGİLENLER BU SEVGİYE, BU AŞK A LAYIK OLURLAR. bilal esen
Benzemez hiç kimse sana....
Geceleri dinlediğim huzur fasılı gibisin...
yada yıllar önce söylenmiş bir türkünün unutulmayan unutulmayacak dizeleri gibisin...
Öyle bir tat ki bu okuduğunda huzur verir insana
Bilinmeyen bi makamdaki yolculuktur şiirlerinde yaptığım yolculuk...
Melekler hem ellerinden
hem yüreğinden öpsün benzemez kimse sana......
neler yazdın öyle gönül telimizi en ince telinden titreten....
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta