Bir şiir yazsam sana,
Hani böyle şiir gibi ama düz yazı da biraz.
Bilmem ne döneminin akımlarını andırsa.
Açık açık anlatsam sana olan aşkımı,
Ama ne söylemek istemişim diye düşünseler yine de..
Ne cok uzun ne cok kısa,
Zoraki oturtulmuş birkaç kafiye eklesem,
ve rüzgar, deniz, kumsal desem.
Romantik sansalar beni ya da öyle saysalar..
Anlatamasam kendimi de,
Anlatamadığımı anlatsam ama gözlerim kapalı olsa mesela.
Yağmur desem, bahar desem, kuşlara benzetsem kendimi,
Sarı olsa yazdıklarım.
Ve çekip gitsem senden şiirin sonunda,
Böyle ceketimi alıp da kapıyı vurur gibi.
Öyledir ya şiirler, çeker gider şairler..
Ya da hiçbirsey yazmasam sana,
Boğazımda bir düğüm kalsan,
Diyaframımda bir sızı..
Dalgın kalsam günün en uyanık saatlerinde
Ve uyuyamasam en karanlık sabahlarda..
Çaya şeker atmayı unutsam,
Ayakkabılarımı boyamayı.
Bu o kadar uzun sürse ki,
Neden bu hale geldiğimi unutsam,
Seni unutsam.
Ümit Kurtuluş KarakuşKayıt Tarihi : 3.12.2012 00:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!