Bugün 10 Ekim 2005.
Bugün bir şiir öldü gecenin kara yüzünde.
Harbiyedeki çınarlar,
Bugün bir başka döktü yapraklarını.
Şairler ve yürekler siyah giydi bugün,
Bugün bir şiir öldü.
Kasketi ve kalemi yanında
Beni, sizi, memleketi anlatan bir şiir öldü.
İstanbul yetim biz yetim
Şiirler yetim kaldı bugün.
Bugün ağlıyor erguvanlar,
Kara gözlerim ağlıyor bugün.
Yüreğim dağlanıyor
Bir kez görmek için seni.
Kalem tutan ellerini bin kez öpmek için
Tabutuna mı gelmeliydim ya da Aşiyan’daki mezarına?
Sen şimdi İstanbul’un en güzel yerinden,
İstanbul’u seyrediyorsun.
Bense seni yüreğimin en güzel yerinden.
Eğer unutursak seni Şiir Baba,
Kırarız kalemimizi kendi ellerimizlen.
Sadece bir şiir öldü bugün…
Sadece bir şiir, Atilla İlhan değil.
Kayıt Tarihi : 14.10.2005 20:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ünal Ulaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/14/bir-siir-oldu-bu-gun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!