Hep sararıp düşüyor sonbahar yaprakları,
Ne açan çiçek kaldı, ne çiçeklerde arı,
Sevda diye harcadık o güzelim yılları;
Bir damla su olmadın sinemdeki yangında,
O günleri hayal et gözün ıslandığında...
Eylül hep aynı Eylül, tüm renkler hüzne çalar,
Adını andığımda gözlerim ufka dalar,
Göz-göze kaldığımız Bostancı ve Adalar;
Yaşadığımız sevda paslı bir bıçak kında,
Saplanır yüreğime şarkımız çaldığında...
Eski huzur kalmadı, yeni sevdalar tuzak,
Başlamadan bitiyor her nedense çabucak,
Bak yine akşam oldu, bir sigara daha yak;
Duman sarsın odanı mumuların ışığında,
Bir şiir oku benden, için daraldığında...
Murat Nail Güney
19 Eylül 2017 – 18:30
Balat- İstanbul
Kayıt Tarihi : 19.9.2017 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eylül Hüzünleri işte. Yaşanılması gerekirken yarım kalan öykülerden bir yansıma...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!