Bir şiir kolay yetişmiyor
Anaların göğüslerinden boşalıyor acı, doyurmak için şair evlatları
Ninniler okunuyor kim bilir belki de ağıt
cıgara kokulu, derdini yüreğine taş gibi basan babaların dudaklarında
Gökyüzü çarşafları örtülüyor şairin üzerine yoksullukla yıkanmış çaresizlik gibi kokular saçıyor bu çarşaflar
Büyüyor şair yetişiyor şiir dimağlarda
İlk kelime dökülüyor şairin ağzından hüzün
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta