Bir Şiir ki Şiiri - Hanifi Kara

BİR ŞİİR Kİ

Hiçbir farkı kalır mı soğuk/yavan pilavdan?
Duygu yoksa şiirde çimentosuz harç gibi.
Hem kalbe hem de rûha öyle ağır gelir ki
Ödenmesi imkânsız bakiye bir borç gibi.

Sanattaki kurala; uymak şart mı, rükün mü?
O Allah’a mahsustur, yeter; “kün fe-yekün” mü? (1)
Ömür boyu sırtında taşımak hiç mümkün mü?
Kalbe çok ağır gelir omuzdaki hurç bibi.

Ülkenin dört yanında barış rüzgârı esse
İnsanlar rağbet etse, sanattan alsa hisse
Şiir; şiir olur mu kuraldan yoksun ise?
Aklı, gönlü felç eder; karıştırır herç gibi.(2)

Sanatın her dalının olmalı zerâfeti
Sanatçı göstermeli her dalda mârifeti
Ardan, nâmustan uzak; yok ise letâfeti
İnsan kalbini deler, âdetâ bir murç gibi.

Dengesini yitirmiş köpürüp, taşıyorsa
Ne diyeyim ben ona düz yolda şaşıyorsa
Estetikten bîhaber bir hayat yaşıyorsa
Aşkı tatmamış ise, gelir ona kerç gibi…(3)

14/06/’15
Hanifi KARA

(1) “Ol” dedi, o da hemen oluverdi.
(2) Herç:((Ar.) Kaos, kargaşa, anarşi
(3) Kerç: (mah.) Şaka/alay karışımı...