Bir Şiir-bir Yara: Şiiri - Birdal Erdoğmuş

’Bir ölüm uzaklardan vurur yollara bizi,
bilge bir yalnızlığa serer hikayemizi...
kırık bir kırlangıcı dağlara çeker beyaz,
kapanır bir ustura dindirir öfkemizi! ..’

İki yakası bir araya gelmeyen,
hayallerimi alıp, çıktım kentinden
ıssız bir yamaçta solan gençliğimi
bırakarak sana...
telaşlı sancılarımı,
korkularımı, yarım kalan arzularımı,
katlandıklarımı
ve susup içime attığım çığlıklarımı! ..

gidiyorum! ..
göğsüme bastırdığım bir kitap gibi,
altında kalacağın anıları sana bırakarak...

’hırsızın ev sahibini-evden kovması’ gibi,
kovuldum o kentten...

ve gidiyorum! ..
bir muska gibi,
kalbime iliştirerek şarjörü dolu şiirleri,
yürüyerek işgalci sevdalara...

acının devrimiydim oysa
ihanetin şiir’ini yazmalıydım
düşük yapmış umutlara
kıyıya vuran düşlere...

/herkesin bir şiiri vardır
bir yarası olduğu gibi, bir şiiri/

-şiirlere sarılalım sevgilim
yalnız bırakmayalım-

Bende bu yükseklik korkusu
sen de bu uçurum olmak varken,
şiirlerde olmasa
ve sarılmasam şiirlere
düşecektim kız
düşecektim! ..

ağrılarım dinecek ya da düşlerim rehin kalacak
vizem yok/kimliğim sahte! ..
duvarlarda kurumuş kan lekeleriyim! ..

gözaltında ki bir şehir de sevmek suçtur!
ama bende en az o şehir kadar suçluydum

her şeyin kiri bulaştı tenime
aşkı da kirlettiler! ..
aşk satılmaz-satın alınmazdı-pazarlığı hiç yapılmazdı..

aşk çoğalmanın soykırımıdır
bu coğrafyada...

kadınlar tarifi imkansız aşklarda yalnızlığa kaldılar
terkedilmişliğin ıssızlığında,
bir yetim-hane yalnızlığına büründüler! ..

’her aşk yalnızlığa karşı girişilmiş bir suikastti! ’
hayıflandığım kalabalığa, yalnızlık taşıdım biraz
dönmek yok benim sözlüğümde
’çünkü ben dili prangaya vurulmuş bir halkın isyan sözcükleriyim...’

nasıl da özlemişim bir dostun sıcaklığını
hep pusuda mı bekler puşt yalnızlık! ..

herkesin sesin de biraz imdat çığlığıyım şimdi!
ve şairim/
bir yarayı sarıp, sarmalayanım
kaç, beklettiğim intihar,
kaç, ertelenmiş sözlerim var
kaç, kabus uykularda...

insan ne zaman alışır hayata anne?
düşündükçe kanayan yerlerini! ..

ya şiirlerim anne,
bir silah gibi kuşandığım-
şiirlerim nerede? ..

(Birdal ERDOĞMUŞ/2005/ANTALYA)