Bir şiir bir mektup okunduğunda
insanın gözü Aşk’ı arıyor
insan bir mevsim gençliğinde
alabildiğine Aşk’ı yoruyor
bir maviye kapıya dayanıp
bir yeşil hesap sorduğunda
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Aşk işte...
Biri iki ediyor, aynı insan mevsimlerden bir yaz, bir kış olabiliyor...
Renklerden bir yeşil, bir mavi...
Ha bir de..
Sonunculuğa razıdır da... İkinciliğe hayır...
Aşkta sıra yoktur da...
Tebrikler Nimet Hanım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta