Bir Şiir Bir Öykü Şiiri - Süleyman Merdoğlu

Evvel bir papaz iken, olmuş ateist,kafir
Dili hep zehir diken, cebinde yakut,safir

Dil ve parası ile, salarmış yılanları
Müminin yüreğinden, sancırmış imanları

Zehirlermişte bazen, gevşek imanlıları
Parayla satın alır, boşlukta kalanları

Gezer dolaşır imiş, diyar diyar durmadan,
İlle bulaşır imiş, müminlere bıkmadan.

Bir gün varmış,oturmuş, bir âlimin yanına,
Dökmüş bütün zehrini, girmek için kanına.

Kâfir sormuş ey mümin, Rab var ise nerede,
İnanmak için insan, görmeli gözüylede.

Eğer var ise birşey, göz görür ise vardır,
Göz görmez,kulak duymaz, nasıl dersinki vardır.

Âlim dönmüş millete, bakın bir süzün şunu,
Olsa idi görürdük, ârını namusunu.

Gözün görmediğini, mademki yoktur dersin.
Bu kişi eğer varsa, şerefini göstersin.

Demek ki görünmeyen, herşeye yok denmezmiş,
Yüce Rab'bi görmeye, gözün gücü yetmezmiş.

Çekmişte hançerini, göstermiş o dinsize,
Hançeri gören dinsiz, korkudan çökmüş yere.

Yalvarmışta,yakarmış, öldürme beni demiş,
Hakkım ölümde olsa, mümin katletmez imiş.

Âlim demiş,madem sen, bir hançerden korkarsın,
Allah'ı görse insan, nasıl günah işlesin.

Rab'bin azametinden, korkudan herkes mümin
Olsa idi,cehennem, bu sınav dünya niçin.

Gözyaşları içinde, tövde demiş anladım,
Meğer ne kör imişim,bunca zaman aldandım.

Sayende Rab'bi gördüm, Kalbin,aklın gözüyle,
Daha az önce kördüm, herşey Hak'kın izniyle.

Bu güzel hikayeden,bize düşen pay almak,
Allah'ın sevgisini, hep yürekte yaşatmak.

O,Tek, Yüce Allah'a, layık kul olabilmek,
Muhammed Mustafa'nın ümmeti kalabilmek.

En büyük düşmanımız, şeytan ve askerleri,
Güçlüyse imanımız, yıkılır kaleleri.

Benki bir garip ozan, Süleyman Merdoğlu'yum,
Yüreğimde Mevlana, Yunus'larla doluyum.

İman ettim Allah'a, Resul'e, Kur-an'ına,
En büyük arzum varmak, Muhammed'in yanına.