Bir şiir akşamında Kaybettim seni

Bir şiir akşamında Kaybettim seni.
Kaleme dökülen sözlerle akıp giden sendin.
yazdıkça var olan bendim
Sen eriyip gidiyordun.
Kaleme dökülen sen değildin.
Yok oluşundu.
Hayır hayır sen beni yanlış anladın.
Benim kahramanım değildin.
Kendi celladın oldun.
Bilmem ne aradın ne buldun.
Kendini hep hayra yordun.
Kerametin sende saklı.
Şeytanın Hep haklı.
Geçtiğin yerleri kurutursun.
İyi şeyleri yiyip yutan bir obursun.
Başı dik yürüyorsun ama kambur sun.
Cimrilikte başı çekersin.
Vermeden almak istersin.
Çekip almayı hak zannedersin.
Değer bilirim dersin.
Oysa bir tek kendine paha geçemezsin.
Kendi değerini Bildiğin kadar haddini de bilmelisin