Bir Şiir Şiiri - Yunus Özerdem

Bir şiir dinlemeni istedim benim şu tıknaz boğazımda düğümlenen kırklı sesimden.
Bir şiir okumalıydım, sana yazdığım kara tahtaya mahkum şişman parmaklı elimden.
Bir adaya hapsolmuş upuzun yeşil etekleri ile Beşparmakların rüzgarlı tepesinden.
Bir şiir dinlemeni istedim Afroditin saçlarından dalga dalga köpük köpük kahve kokulu dudağımdan.
Öpülesi elleriyle şerebete bulanmış hellim kokuyordu dizelerimde desibeli düşük nefesim.
Bir şiir yazmıştım ve okumalıydım kara zeytin bakışında sevdiğim dünyaya.
Bir şiir saklıyordu yılan, çiyan ve bilimum gavur lisanına mahkum ayrelli bedeninde.
Bense şiir okuyordum kotu deniz renkli dizelerimle az önce yazılan göbeğimin üstünde.
Ben seni sevmiştim harf harf dizerken matbaa mürekkebi bulaşık sayfanın derinliklerinde.
Yazmıştım bir mağaranın vahiy gelmesini bekleyen sarp kayalarında ekoist bir bekleyişle.
Ve bu yüzden okumalıydım, sense dinlemeliydin sigaranın dumanı gibi yükselmeliydi hayranlığın.
Kırklı yaşlarda yazılmış kara kaplı cep telefonunun notlarına yazılmış kırkı kırk yaran şiirimi.
Yazmak bir maharetmiş gibi kurum kurum kurulmakta diyaframımdan usul usul çıkan şiir.
Oku oku oku tezahuratı ile mistik bir kendini beğenmişlik sarsa da mısralardaki özbenliğimi.
Bir şiir okumak istiyorum o narin kulaklarına tını olacak Kıbrıs kokan aşk tepesinde.
Dinle göreceksin şiirin kuyu yansımasında o güzel gözlerinin egzantrik rengini,
Ve seveceksin sen de benim şiirimde seni sevdiğim gibi.