Hey yabancı! Defol git! der gibi canlı cansız;
Bir sığıntı gibiyim sanki ben bu şehirde.
Uykularım bölünür uyanırım apansız;
Bir sığıntı gibiyim sanki ben bu şehirde.
Saymadım kaç ay oldu ben bu şehre geleli.
Haykırmak istiyorum nedense deli deli…
Belki de ben çıldırdım dost yüzü görmeyeli;
Bir sığıntı gibiyim sanki ben bu şehirde.
Ne kimseye dargınım, ne kimseye küskünüm.
Dakikam yıla eşit, asra bedel bir günüm;
Böyle bir yaşantıya kalmadı tahammülüm.
Bir sığıntı gibiyim sanki ben bu şehirde.
Kayıt Tarihi : 12.5.2008 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi ilk Almanya'ya gidiş günlerime uzanmaktadır. (20 Mayıs 1980) . Öğrenim amacıyla gittiğim Almanya'da ailemle birlikte yaşamama ve küçük yaşlardan beri gurbette kalmama rağmen yurt dışında yaşamanın zorluğu karşısında dilime dolana ' bir sığıntı gibiyim ' mısraları üzerine yazılmıştır. O yıllarda yurdumuzda sağ-sol kavgaları, en şiddetli günlerini hüküm sürmektedir ve bu olayı istismar etmeyi fırsat bilen açıkgözler de yurtdışında iltica taleplerinde bulunarak Almanya'dan sığınma hakkı istemektedirler. İşte böyle bol sığınmalı günlerde yazdığum bu şiir, Türk Edebiyatı ve Erciyes Dergilerinde yayınlanmıştır 1983. Son kıtası ise ikinci Almanya serüvenimde değişikliğe uğramıştır. 24 yıl sonra gittiğim ve üç yıl yaşadığım Almanya'da benim için gerek duygu gerekse yaşayış bakımından hiçbir şeyin değişmediğini anlamanın yanı sıra yazdığım onca şiir içerisinde bu şiir, kaldığım süre içerisinde beni hiç yalnız bırakmadı.
TÜM YORUMLAR (1)