Bir sigaraya kurban edillebilir miydi se ...

Bir sigaraya kurban edillebilir miydi senssizlik?

Peki sensizliğe kaç sigara kurban edilirdi? Kaç sigara da geçebilirdim sensizlikten?

Sensizliğin ağır sislerini silip atabilir miydi içtiğim sigaraların yoğun dumanı?

Söylesene! Kussam kaç intihar çıkar içimden?

Ağlasam… ağlasam akıtabilirmiyim sensizliği içimden?

Ne kadar ağlasam akarsın içimden söylesene...

Bir ağlayabilsem belki biraz taşıcak içimdeki sensizlik ve biraz daha yer açılacak içimde sensizliğe. Ama şimdi yok, açılmıyor, dolu taşmak bilmiyor sensizlik...

Oysa alışmalıydım sensizliğe.

Söylesene sana alışmak bu kadar kolayken sensizliğe alışmak neden bu kadar zor?

Oysa alışmalıydım, her fırsatta beni bırakıp gitmelerine.

Giderken canımı da almalıydın oysa. Her gidişinde haykırdım ardından.

Bu cansız bedeni bırakma bana giderken diye, canımıda al bedenimide…

Buna da mı yüreğin yoktu koca adam söylesene.

Sus/ma! ...

Sen de mi sessizlikleri giydin üzerine...

Benimse içim avaz avaz, çığlık çığlığa...

Suskunlukları giydim üzerime.

Gidişinin acısını yine kendimden çıkarıyorum. Sanki sen bilecekmişsin, bilsende çok umruna koyacakmışsın gibi…

Oysa bildim hep kendini düşündün sen.

Sen kendini ben seni düşündüm hep. Sen iki kişilikdüşünüldün hep, bense hiç !

Şimdi nekadar ne varsa seni unutturacak, seni içimden ne alacaksa hepsini denemeye yeminliyim.

Kaç siragayla zehirlemem gerekiyorsa ciğerlerimi, ZEHİRLEYECEĞİM…

Kaç şişede balık olmam gerekiyorsa okadar İÇECEĞİM, kaçıncı şişede boğulacaksam o kadar içeceğim.

Daha ne gerekiyorsa yapacağım,

Kaç sakinleştirici engeller seni düşünmemi?

Ne kadar uyuşturucu?

Hepsini deneyeceğim.

Hangisi senden daha fazla zarar verebilirse onu alacağım koynuma.

Söylesene kim, ne zarar verebilir bana senin kadar?

Beni ne mutlu edebilir senin kadar?

Hangisi kolay terkedebilir senin kadar?

Sensizlikte herkes yanımda olmayı istedi de sen niye bir kez olsun yanımda olmayı istemedin söyleseneee...

Gene suskunluklardasın...

Sessizlerdesin...

Sakın konuş/ma!

Sensizlikte hiç yalnız kalmadım, oysa çok yalnızım...

Herşeyims(d) in, herşeyimi aldın...

Hayatımın anlamı’ydın hayatımı da hayatımdaki tüm anlamları da aldın giderken.

Bir ölü serçe bedeninde bıraktın beni.

Ne istediysen kabullendi bu can bu beden de bir ayrılığı kolay kabullenemiyor.

Sığamıyorum ayrılığın içine, sıkışıp kalıyorum, nefes alamıyorum işte.

Söylesene kussam kaç intihar çıkar içimden,

Söylesene kaç sigara yeter ciğerlerimin bitmesine,

Kaçıncı şişede balık olup yüzgeçlerim olmadığı için boğulurum söyleseneee

Kaçıncı nefeste kuş olur da ölü bir serçe olduğum için uçamam söyle.

Sus/ma... birşeyler söyle

Yada

Sus ! hiç konuşma

Ben alışabilmek için sensizliğe her yolu deneyeceğim nasıl olsa...ASİMAVİKEMAL...2004